چهارسال پيش به كسي احمق نميگفتم.... از خيلي وقت پيش از آن تصميم گرفته بودم كه حتي در ذهنم هم كسي را احمق نبينم، بلكه رفتارشان را توجيه كنم، جايي براي وجودشان در كنارم خالي بگذارم..... امروزابايي ندارم از اينكه هر كسي را احمق بنامم..... دوست دارم كساني را كه حرفهايششان با اعمالشان فاصله معني دار دارد، روبرو بنشانم و سر حرف را باز كنم و آنقدر ادامه بدهم، تا به جايي برسم كه بي رودربايستي بهشان بگويم يك احمقند، سطحي اند و ما در اين وادي حالا حالاها بايد منتظر انقراض نسل آنها-احمق ها- باشيم..... اين روزها، فحش وتحقير، آرامبخش خيلي هاست...... خيليها تحقير شده اند و هيچ كس خودش را لايق تحقير نميداند.... - Posted using BlogPress from my iPad